“Olaf heb je even tijd? Mevrouw Langman is hier met haar dochter. Ze willen vanmiddag nog een huis kopen maar weten niet precies wat ze het beste kunnen doen.” Met deze vraag kwam mevrouw Langman op een zonnige vrijdagmiddag, vlak voor het weekend, binnen op ons kantoor te Meppel.
Jannie Langman, 73 jaar, had haast. Want ze wilde, samen met haar dochter Emma, diezelfde middag nog de makelaar terugbellen. Niet om voor zichzelf, maar om voor haar andere dochter Carla een huis te kopen. Want Carla was net gescheiden en had met spoed een huisje nodig. Maar Carla zit in de bijstand, dus haar mogelijkheden zijn beperkt. Jannie en Emma konden samen precies 2 ton bij elkaar leggen om samen een huisje te kopen, dat Carla dan van hen zou kunnen huren.
Het geld was dus beschikbaar maar ze wisten niet hoe ze de koop en verhuur moesten regelen, op een manier die voor iedereen goed zou zijn.
De spanning was van de gezichten van moeder en dochter af te lezen. Het was duidelijk dat ze niet wisten wat ze moesten doen. De koffie en met name de paaseitjes brachten het gesprek op gang en al gauw bleek dat ons beider (groot)ouders vroeger in snoep-business zaten. Jannie herinnerde zich glimlachend dat ze als kind vaak bij het snoepwinkeltje van mijn opa en oma in Meppel kwam. Het ijs was gebroken en Jannie en Emma vertelden verder over hun plannen en welke informatie ze inmiddels hadden verzameld.
De notaris had gezegd dat Jannie samen met dochter Emma het huis kon kopen in precies de verhouding van hun eigen bijdrage. Jannie kon 130.000 euro inleggen, dochter Emma 70.000 euro. Ik was benieuwd naar de overige vermogensbestanddelen van Jannie en Emma en begreep verder, dat Jannie op huwelijkse voorwaarden getrouwd was met Hans. Die had zo zijn eigen vermogen. Maar dat stond hier los van. Jannie kon in ieder geval vrij beschikken over de 130.000 euro, zonder ooit in liquiditeitsnood te hoeven komen. Dochter Emma had een goed inkomen en kon aardig wat financieringslast dragen. “Een beetje meer rendement dan bij de bank zou mooi zijn”, zei Jannie. Maar het motief was vooral het helpen van haar dochter Emma en rendement bleek een bijzaak.
Omwille van de duidelijkheid heb ik geadviseerd om dochter Emma het huis te laten kopen, waarbij moeder Jannie 130.000 euro zou kunnen financieren aan Emma. Dat heeft als voordeel dat er nooit gedoe zal ontstaan over het eigendom van de woning want er is maar 1 eigenaar. Voor de duidelijkheid over wie welke rechten heeft, is het goed dat Jannie en Emma bij de notaris een heldere geldlening-overeenkomst opstellen, gedekt door de hypotheek. Dat voorkomt problemen bij onverhoopt overlijden van Jannie of bij een eventuele ruzie in de familie.
Gaandeweg het gesprek bleek dat Emma de schuld aan haar moeder in 10 jaar zou kunnen aflossen. Dat maakt een geldlening met aflossing in 10 jaar, met als zekerheid de woning, een goede variant. Tot slot moet er natuurlijk nog een huurovereenkomst worden afgesloten tussen Emma en haar zus Carla. Carla heeft dan gewoon huurbescherming en ze weet waar ze aan toe is. Ze betaalt een markconforme huur en heeft nog recht op huurtoeslag ook, als gevolg van haar lage inkomen.
We vonden op deze vrijdagmiddag een prima oplossing voor moeder en haar beide dochters door hun persoonlijk geluk als vertrekpunt te nemen. Simpel geregeld met duidelijke afspraken. Carla voelt zich inmiddels helemaal thuis in haar mooie woning en Jannie en Emma voelen zich allebei thuis bij de gekozen oplossing. Tot mijn grote verrassing kreeg ik, een paar dagen na ons gesprek, van Jannie een bedankmailtje met een verwijzing naar ‘snoepjes van vroeger’ (zie de afbeelding), verwijzend naar de mooie snoepwinkel van mijn opa en oma. Het goede gevoel waarmee ik die vrijdagmiddag naar huis ging, werd daarmee nog versterkt.
Olaf ten Hoopen
Belastingadviseur
T 088 – 2021436
M +31 (0)6 55 121 084
E [email protected]
